18 oktober 2021
Dat communicatie in een liefdesrelatie heel belangrijk is, hoef ik je vast niet te vertellen. Of je nu nog een prille relatie hebt of al het grootste deel van je leven met elkaar hebt doorgebracht, communicatie is en blijft noodzakelijk.
En juist dat maakt jouw relatie ook zo kwetsbaar. Want als het in de communicatie misloopt, dan loopt het in je relatie uiteindelijk ook scheef. En dat is nu het laatste waar jij op zit te wachten.
Je herinnert je vast nog wel die tijd dat je pril verliefd was op je partner …
Het verdrinken in elkaars ogen. De heerlijke geur van huid, haar en adem die je alsmaar op wilde snuiven. Iedere aanraking was spannend en liet elke vezel van je lijf trillen. Jullie konden niet van elkaar afblijven. De tijd vloog als jullie zaten te praten. Jullie wilden alles van elkaar weten. Waren je ouders streng? Heb je broers of zussen? Met wie heb je de beste band? Heb je vrienden/vriendinnen? Sport je? Wat is je hobby? Ben je wel eens eerder heel erg verliefd geweest? Wat studeer je? Wat voor werk doe je? Wil je graag kinderen? Houd je van reizen? Zou je het liefst op een appartement in de stad wonen? Of in een dorp? Of eerder landelijk in een huis? Hoe sta jij tegenover racisme? Lees je wel eens? Naar welke films kijk jij het liefst? Ik hou van jou. Houd jij ook van mij?
Jullie vroegen de pieren uit elkaars neus en kenden elkaars lievelingskleur, favoriete gerecht, kledingstijl, Netflix-series … En jullie wisten dat de ander gek op jou was.
Zo ging verliefdheid langzaam over in houden van.
Dat was jullie eerste grote stap.
Nu waren jullie altijd samen. Natuurlijk moest er ook zoveel meer gebeuren: zorgen voor brood op de plank en verdelen van de huishoudelijke taken. Gesprekken gingen meer en meer over praktische zaken. Hoe laat ben jij vanavond thuis? Kom jij nog langs de visboer? Ik kook wel, als jij dan wilt stofzuigen? Zullen we daarna samen afwassen? Zijn deze rekeningen al betaald? Wanneer gaan we op bezoek bij tante Ria? Kunnen we dit jaar op vakantie als we een nieuw bankstel kopen?
En natuurlijk werd er ook nog vaak tegen elkaar aangekropen, geknuffeld en uitgebreid gevreeën.
Kraamvisite over de vloer, maandenlang gebroken nachten, kringen onder de ogen, voeden, luiers verschonen, veel aandacht voor het kleintje, gesjouw met spullen als je ergens op bezoek ging. Blij en trots dat jullie nu samen ook vader en moeder waren van dit fantastische ukje, geboren uit ware liefde. En net als jullie dat wilden vieren door eindelijk nog eens samen te vrijen, moest er toch weer eentje het bed uit, omdat de kleine huilde en getroost moest worden. Ondertussen sukkelde de ander uitgeteld in slaap.
Want jullie waren er allang achter dat geld niet aan de bomen groeit. En al die wensen en dromen moesten ergens van betaald worden. Dus werkten jullie hard. De vergaderingen, overuren, bedrijfsuitjes namen jullie op de koop toe.
Praten? Daar waren jullie veel te moe voor. En trouwens, wanneer was daar tijd voor? Maar dat was ook niet nodig, want jullie band was sterk en het ‘houden-van’ groot. Een half woord was al genoeg.
Dan blijken die halve woorden steeds vaker toch niet genoeg te zijn.
Teleurstelling, misverstand, onbegrip. Irritatie over kleine dingen. Onenigheid, gekibbel en gesnauw. Iedere poging tot een goed gesprek, dreigt uit te lopen op een ruzie.
Dan maar je mond houden voor de lieve vrede. Of juist achter de ander aangaan om de dingen uit te praten. Maar hoe hard jullie ook je best doen, de afstand lijkt alleen maar groter te worden. Geen van jullie twee voelt zich nog gezien en gewaardeerd. Wel eenzaam en wanhopig. Je vraagt je af wat er met jullie is gebeurd. Het begon allemaal zo mooi. Hoe kon het toch zover komen?
Het lost natuurlijk niets op voor jou … maar misschien helpt het je toch een heel klein beetje, als ik even uit de biecht klap. (Voor Nederlandse lezers: dit betekent hetzelfde als ‘uit de school klappen’ 😉)
Weet je, ik zie ze dagelijks, stellen die net als jullie vastlopen in hun relatie. Gemiddeld hebben ze dan al zo’n zes jaar geworsteld en geploeterd om er zonder hulp zelf uit te komen. En omdat het hen niet gelukt is, komen ze uiteindelijk en ten einde raad, dan maar in relatietherapie. Met de moed zo goed als, of helemaal, in de schoenen. Dit is hun laatste strohalm.
Heel vaak gaat de hulpvraag over communicatie …
“We willen leren om weer beter te communiceren in onze relatie.”
“ We zijn elkaar in de loop der jaren kwijtgeraakt en willen elkaar terugvinden.”
“We praten niet meer met elkaar, we lijken wel vreemden in plaats van geliefden.”
“We begrijpen elkaar niet meer en daar komt telkens ruzie van.”
“Ik probeer het wel uit te leggen maar mijn partner snapt er niks van.”
“We willen weer verbinding voelen want die lijkt er niet meer te zijn.”
Of dat gebrek aan communicatie in je relatie er altijd geweest is, vraag ik dan.
Nee, toen ze nog verliefd waren, praatten ze wel heel veel.
En dan zie ik ze lachend naar elkaar kijken. Even voelen ze weer die lang gemiste verbinding met elkaar. Vaak komen er tegelijkertijd tranen. Er is verdriet over dat wat er niet meer is, en het gemis daaraan doet zo’n pijn.
Veel ruzie.
Vervreemding van elkaar.
Sleur.
Onenigheid over het opvoeden van de kinderen.
Vreemdgaan, ja zelfs dat.
Als we tijdens de sessies relatietherapie dieper graven, is bijna alles te herleiden tot een probleem op gebied van communicatie.
Een tekort aan goede communicatie.
Een teveel aan slechte communicatie.
‘Geen’ communicatie.
Ondertussen ben je volgens mij wel overtuigd: op een goede manier met elkaar communiceren is belangrijk in je relatie.
Maar hoe begin je er in hemelsnaam (terug) aan? Wat moet je dan doen, om ervoor te zorgen dat beter kunt communiceren met je partner? Was er dan niemand die het jou had kunnen leren?
Het zou prachtig zijn als communiceren in een relatie een vak in het vervolgonderwijs zou zijn. Dan was iedere jongvolwassene goed voorbereid om aan een serieuze relatie te beginnen.
Helaas, juist over het belangrijkste in een mensenleven krijg je nergens les.
Nou ja, je hebt het jouw ouders zien doen. En misschien dacht je daarvan: zo wil ik het ook doen. Maar wie zegt dat hun manier ook voor jou en jouw partner werkt? En misschien besloot je juist om het compleet anders te gaan aanpakken omdat je niet dezelfde fouten wilde maken als zij. Maar dat heeft blijkbaar ook niet gewerkt, want anders zat je nu niet met je handen in het haar.
Ondanks alles wat je hierboven las, ben ik ervan overtuigd dat het geen verloren zaak is.
Ik ga je nu vertellen waarom.
Is dat niet fantastisch!?
Weet je … in feite is communiceren gewoon een vorm van ‘gedrag’. Je hebt het (jezelf) ooit een keer aangeleerd. Daarna ben je het steeds meer gaan toepassen en is het een automatisme geworden. Je denkt er vaak niet eens meer bij na. Er gebeurt iets, iemand zegt wat en … hopla … jij hebt er al iets uitgeflapt voor je er zelf erg in hebt. Niet altijd even handig.
En nu komt het goede nieuws: wat je ooit hebt aangeleerd, kan je ook weer afleren èn vervolgens kan je ander en beter communicatiegedrag aanleren.
Simpel.
Of toch niet?
Nee, dat gaat niet zonder slag of stoot.
Ik vergelijk het vaak met leren fietsen. Zolang je niet het stuur vasthoudt, op het zadel gaat zitten en je voeten op de trappers zet, zal je geen meter fietsen. Als dat gelukt is, ga je, letterlijk met vallen en opstaan, proberen om de trappers rond te draaien. Daarbij is het belangrijk dat je goed stuurt en nergens tegenaan botst. Dat gaat niet van de eerste keer, je moet daar als kind heel veel op oefenen.
En het is belangrijk dat je er op tijd mee begint. Want als je wacht met leren fietsen tot je volwassen bent en snel naar de bushalte moet om de bus te halen, dan kom je gegarandeerd te laat.
Er zijn verschillende communicatie-aspecten die je leert toepassen. En daar oefen je heel veel mee, tot het vlot gaat.
Je begint bij een rustige sfeer met makkelijke onderwerpen. Als dat al goed gaat, kan je het over iets hebben dat wat gevoeliger ligt. Pas als je het goed onder de knie hebt, kan je het ook toepassen op de momenten dat er meer spanning in de lucht hangt.
Veel.
Heel veel.
Het maakt de sfeer weer rustig en ontspannen.
Het brengt onderling begrip en erkenning.
Er ontstaat vertrouwen en samenwerking.
En al die dingen samen zorgen voor verbinding.
Dat is toch precies waar ieder mens naar verlangt in een liefdesrelatie?
Wanneer een kind voor ’t eerst zonder zijwieltjes gaat fietsen, is er altijd wel iemand die er langs loopt en ervoor zorgt dat de kleine niet te hard valt.
Zo wil ik degene zijn die met jou meeloopt als je leert om beter te communiceren met je partner.
De komende maanden ga ik regelmatig een tekst schrijven over communicatie in je relatie. Ik ga je inzichten bijbrengen, bewustmaken waarom bepaald communicatiegedrag niet het gewenste effect heeft en tips geven waarmee jij het anders kunt doen.
Zo kunnen jij, en je partner, terugvinden wat jullie nu zo missen: een warme, stabiele basis waar jullie jezelf kunnen zijn.
Zorg dat je mijn volgende tekst kunt lezen. Dat kan je op volgende manier doen:
Zo weet je zeker dat je geen enkele aflevering meer mist.
Niks. Het is helemaal … GRATIS 😊
Tot later!
Ingrid Druyts
Relatie- en individuele therapie
Bij geen gehoor ben ik hoogst waarschijnlijk in gesprek. Je kunt ten alle tijden gebruik maken van de bel / mail me terug service hieronder. Ik neem dan zo spoedig mogelijk contact met jou op.
"Ik praatte vroeger met Ingrid, omdat het toen bij mij thuis niet goed ging. Dat gaf nadien altijd een opgelucht gevoel. Ik kon alles tegen haar zeggen.…
Mocht ik op dit moment niet bereikbaar zijn of wil je liever op een ander tijdstip met mij in contact komen, dan bel of mail ik u graag terug!
