12 november 2017
In een maatschappij waar de helft minder werknemers drie keer zoveel werk moeten produceren, is het gemakkelijk om jezelf te verliezen in het streven naar de vooropgestelde doelen.
We zijn gewend om tegen een hoge snelheid te presteren en communiceren. Steeds meer in steeds minder tijd … maar waar ligt de grens?
Dikwijls vergeten we daarbij op de momenten dat we mogen ontspannen, de versnelling wat lager te schakelen.
Je kunt het vergelijken met wat er gebeurt na een lange rit op de autosnelweg. Je rijdt de afrit af, komt weer op een gewone weg en dan betrap je jezelf er op dat je nog steeds de neiging hebt om 120 km/u te rijden. Het gevaar om een flinke boete te krijgen wegens snelheidsovertreding doet je op de rem trappen en vertragen.
Bijna hetzelfde gebeurt wanneer we een drukke dag op het werk achter de rug hebben. We gaan snel boodschappen doen, draaien vlug een maaltijd in elkaar, werken die in sneltempo naar binnen en haasten ons dan naar één of andere activiteit om daarna veel te laat en uitgeput in bed te vallen. Ook in het weekend gaan we door in hetzelfde tempo. Op maandagmorgen kruipen we dan doodmoe uit bed en beginnen weer van voor af aan: rennen en jakkeren om onze volgende doelen te bereiken.
Het verschil met het autorijden is dat hier het gevaar voor een boete ontbreekt en daarom blijven we alsmaar gas geven.
We moeten dus leren om op de juiste tijd te ontspannen en onthaasten door ons bewust te worden van ons eigen ritme en dat van de ander. Leren op tijd op het rempedaal te trappen.
Werkwijze
Het was een fijne gespreksavond voor (stief)ouders! Er hing een ontspannen sfeer waarbij ik goed kon praten over mijn gevoelens en waar ik mij op…